Ciąg dalszy udanej póki co serii seansów z giallo. Tym razem "Black Belly Of The Tarantula".

Film wyreżyserował Paolo Cavara, chyba najbardziej znany z "Mondo Cane", które położyło podwaliny pod cały mondo podgatunek kina eksploatacji. A jak poradził sobie z giallo? Otóż nieźle.

Warto jednak zaznaczyć, że jest to tytuł, który większą uwagę przywiązuje do zagadki kryminalnej i śledztwa mającego doprowadzić do jej rozwiązania. Dużo częściej oglądamy więc na ekranie detektywa aniżeli mordercę. I muszę przyznać, że niekoniecznie jest to minus. Główna w tym zasługa tego, że inspektor Tellini (w tej roli Giancarlo Giannini) to ciekawa i dająca się polubić postać. Przede wszystkim jest dobrze zagrany nie aż tak antypatyczny jak to często bywa.

Intryga potrafi ciekawie pogubić tropy podsuwając kilku podejrzanych. Zakończenie jest niezłe ale szczerze powiedziawszy geneza mordercy nie jest zbyt satysfakcjonująca. Mogło być nieco lepiej pod tym względem.
Jeśli chodzi o same morderstwa to nie ma ich szczególnie dużo i są raczej średnio krwawe. Nie natkniemy się tu na żaden naprawdę hardcorowy mord. Na pochwałę zasługuje jednak narzędzie zbrodni i metodyczny sposób uśmiercania. To było całkiem oryginalne. W filmie nie zabrakło również całkiem sporej ilości golizny.

Warto zwrócić również uwagę na ścieżkę dźwiękową spod ręki Ennio Morricone. W scenach gdy trzeba zbudować napięcie sprawdza się bardzo dobrze a motyw przewodni wpada w ucho.

Na ekranie zobaczymy poza wspomnianym Giancarlo Gianninim między innymi aktorki znane z filmów o przygodach Jamesa Bonda (Claudine Auger i Barbara Bach). To również na plus.

Podsumowując "Black Belly Of The Tarantula" to kawał porządnego giallo. Fani gatunku zdecydowanie powinni sprawdzić. Nieco rozczarowani mogą poczuć się fani gore i licznych zabójstw. Tutaj akcja ewidentnie skupia się na działaniach policji. (Scena pogoni na dachu to wręcz poliziotteschi jak się patrzy.) Ja mimo wszystko bawiłem się naprawdę dobrze.