Szkoda, że film jest tak mało znany. Trudno się jednak dziwić. Wierna ekranizacja XVII-wiecznej sztuki Johna Forda mogła zainteresować tylko znawców tematu. Na scenie tragedia "Tis Pity She's A Whore" sprawdza się po dziś dzień. Budzący emocje temat kazirodczej miłości ukazany został w charakterystycznej dla teatru post-elżbietańskiego dosadnej manierze. Historia jest należycie erotyczna i krwawa, choć brakuje jej głębi. Ale przecież nie każdy klasyczny angielski dramaturg może równać się z Szekspirem.

Włoski reżyser Giuseppe Patroni Griffi podszedł do tematu z pietyzmem. Mimo zmienionego tytułu "Addio, fratello crudele" (tylko w wersji włoskiej, w anglojęzycznej powrócono do oryginalnego) jest wierną adaptacją, w związku z czym w wielu scenach nie udało się uniknąć wrażenia teatralności. Na szczęście ten kameralny dramat historyczny jest pełnoprawnym dziełem filmowym za sprawą doskonałych zdjęć, muzyki Ennio Morricone oraz obsady aktorskiej. Jest na kogo popatrzeć! Przede wszystkim na Charlotte Rampling (NOCNY PORTIER, HARRY ANGEL), która po raz kolejny udowodniła, że nie boi się odważnych ról. Chyba w żadnym innym filmie nie wyglądała równie zachwycająco. Partneruje jej dwójka ówczesnych włoskich amantów: Oliver Tobias i Fabio Testi (NAJWAŻNIEJSZE TO KOCHAĆ, REWOLWER).

Widzowie szukający mocnych wrażeń mogą się czuć nieco znudzeni, niemniej zachęcam ich do cierpliwości. Zostanie ona wynagrodzona w niezwykle sugestywnym finale, kiedy to statyczne kadry ustępują miejsca frenetycznemu spektaklowi.