I jak tu nie lubić spaghetti. Włosi z tak hermetycznego i schematycznego gatunku jak western potrafili wykrzesać całkiem nowy rodzaj kina przygodowego, który raz za razem mnie zaskakuje. Może przesadzam, wszakże spaghetti westerny również dotykają często tych samych tematów, ale nie można zaprzeczyć że niosą za sobą...

A one zwykle są antylewackie(w Zawodowcu i Django Corbucci pokazuje rewolucję jako bandytyzm).

A gdyby Tepepa był hitlerowcem i mordował Żydów?

I jeszcze zgwałcenie dziewczyny, która się potem zabija, jest mniej ważne od rewolucji.